به نام خدا حتما با رضا >امیرخانی< و نوشته هاش آشنا هستید. با نمکن و قشنگ و اونجور که دوس داری بخونی برای خوندن، فقط برای خوندن؛ که کلمه کلمه بخونی و نوش جون کنی، حتی اگه گاهی با نویسنده هم عقیده نباشی! امروز یه نقد دیدم دربارش! نمیگم صد در صد موافقم اما قشنگ نوشته >>اینجا<< میتونید ببینیدش! شماره 815 (از بالا چهارمیه) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ مَسَائِلِکَ بِأَحَبِّهَا إِلَیْکَ خدایا از تو درخواست مىکنم به حق محبوبترین مرتبه از خواستههایت نزد تو، روزبهروز بر عمق ایمان جوانان افزوده خواهد شد. البته دشمنان، اخلالگرى و مزاحمت مىکنند و در داخل و خارج، آنچه که از دستشان برآید، مىکنند؛ اما «للباطل جولة و للحقّ دولة»؛ (1) باطل جولانى مىکند و قابل ادامه یافتن نیست. آنچه که خواهد توانست فضاى عالم آفرینش را در اختیار بگیرد، حقّ است و بناى عالم بر حقّ است. دلهاى خود را روزبهروز بیشتر با نور معرفت، نور علم، نور حقیقت و نور اخلاق روشن کنید و از خدا کمک بخواهید. به نام عشق در نجف سینه بی قرار از عشق گفت:لایمکن الفرار از عشق که خودکارت تمام شد! یعنی جدا... جدا... جدا... اما بگذار این درس را از تو نیاموزم چون اگر به خواست من بود, وصل میکردم... حتی همه ی کلمات را تو دانشگاه فقط شب امتحان درس میخوندیم! چه کسی نان سنگک و شکل تنور آن را طراحی و ابداع کرد؟ به نقل از کتاب سالنمای کمیته نانوایان تهران که در 19 اردیبهشت سال 1326 شمسی در تهران چاپ شده، درباره تاریخچه و چگونگی پیدایش نانوایی و نان سنگک این گونه آمده است: “شاه عباس برای رفاه حال لشگریان خود که غالباً در سفر احتیاج به نان و خورش موقت و فوری داشتند و لازم بود به هر شهری میرسند نانواهایی باشند که بتوانند به قدر مصرف سربازان نان تهیه نمایند و غذایی باشد که خورش نان قرار دهند، درصدد چاره برآمد و حل این مشکل را از “شیخ بهایی” که از اجلّه علما و دانشمندان ایران بود خواست. شیخ بهایی نیزبا تفکر و تعمق تنور سنگکی را ابداع نمود.” (مگه چیه الان فقط چند روز گذشته! )
عنوان: قیدار پایان رضا امیرخانی خواهد بود اگر...
آقای احمد مخبری- تیرماه 92
وَ کُلُّ مَسَائِلِکَ حَبِیبَةٌ
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَسَائِلِکَ کُلِّهَا.
و همه مراتب خواستههایت محبوب است
خدایا از تو درخواست مىکنم به حق همه مراتب خواستههایت.
پسرک مو سیاهِ مهربان آهسته گفت: من بدبخت هستم، تو بدبخت هستی (شیطان پوزخند زد)، او بدبخت است، ما بدبخت هستیم، شما بدبخت هستید ...
شیطان گفت: بس است پسر جان! خیلی خوب بود. حالا در گذشته صرف کن!
و پسرک دوباره آغاز کرد: من بدبخت بودم، تو بدبخت بودی (شیطان کج خندید)، او بدبخت بود، ما بدبخت بودیم ...
شیطان گفت: کافیست پسر جان! حالا ببرش به زمان آینده.
پسرک با مهربانی گفت: آقا، نمی توانم.
غیر ممکن (از مجموعه آرش در قلمرو تردید) / نادر ابراهیمی
بخشی از سخنرانی رهبری در دوران اقتدار اصلاح طلبان
امروز وظیفهى ما این است که با تدبیر و عقل، دنبال منطق حقّ خود حرکت کنیم و به خدا توکّل نماییم و همهى عواملى را که براى حفظ جهتگیرى و حراست از منافع ملى لازم است، به خواست خدا در نظر بگیریم و پیش برویم. ملت به فضل پروردگار از این حرکتِ مسؤولان [حراست از منافع ملی] کشور روزبهروز امیدوارتر خواهد شد.
1- غرر الحکم و درر الکلم ، عبد الواحد بن محمد تمیمى آمُدى ص 544؛
عیون الحکم والمواعظ ، علی بن محمدلیثی واسطی ص 403؛
بیانات در جمع نیروهاى بسیجى شرکتکننده در اردوى رزمى - فرهنگى علویّون -
1380/08/21
آنقدر با خودکار سبزت روی کلمات به هم چسبیده ی من خط مورب کشیدی
تو حوزه فقط شب امتحان درس نمیخونیم!!!
نان سنگک با این مزه، طعم و هضم راحت که یکی از بهترین نان های ایرانی است و طراحی پخت آن روی سنگ ریزه های داغ است، به وسیله یکی از روحانیون و علماء شیعه در قرن 10 و 11 هجری طراحی شده است.
این اختراع به قدری با دقت و هوشیاری طراحی و عملی شده که پس از گذشت چند صد سال هنوز به همان صورت اولیه پخته می شود و نانی که از تنور سنگکی بدست میآید، محبوب ترین نان ایرانی است. این است که شیخ بهایی از علما و دانشمندان قرن دهم هجری را باید مخترع نان سنگک و شکل تنور آن دانست. البته برخی نقل ها نیز قدمت نان سنگک را قبل از ورود اسلام به ایران و در زمان پادشاهان ساسانی می دانند.
«شیخ بهایی» عالم و دانشمند مشهور قرن 10 و 11 هجری است که در دانشهای فلسفه، منطق، هیأت و ریاضیات تجربهی زیادی داشت. به پاس خدمات این دانشمند بزرگ به علم ستارهشناسی، یونسکو سال 2009 را به نام او سال «نجوم و شیخ بهایی» نامگذاری کرد. از او چیزی حدود 95 کتاب و رساله باقی مانده است. شخصیت علمی، ادبی و اخلاق و پارسایی او باعث شد تا از 43 سالگی تا پایان عمرش (75 سالگی) منصب شیخالاسلامی پایتخت صفوی را در دربار مقتدرترین شاه صفوی، شاه عباس اول، بر عهده داشته باشد. شیخ بهایی در سال 1000 خورشیدی در اصفهان درگذشت و به خاطر وصیت خودش جنازهی او را به مشهد بردند و در جوار مقبرهی علیابنموسیالرضا(ع) جنب موزهی آستان قدس دفن کردند.
سوم اردیبهشت روز بزرگداشت آن عالم و دانشمند شیعه است.
Design By : Pichak |